Audientziaren artean sumatu zintudan, zuzenki ari baitzinen ni nengoen tokira begira. Nire aldamenekoari edo niri, inkognita besterik ez zen ekuazioan. Zure aurpegia oso ezaguna egin zitzaidan, bide batez.

Nire aldamenean zegoenarekin hizketan ikusi zintudan gero, artean trago atera berria eskuan zenuela. Ordua gainean neukan eta joan egin behar izan nuen.

Gaur berriz, goiz jaiki naiz, txingorrak esnatu nau leihoan. Bizarra egiteko gogorik gabe nago azkenaldian eta presaka gosaldu dut. Mobilera ezezagun batek bidalitako mezuak denbora jelatu du baina: bobo, enitzan ni nre aizpa zan. mx.

Orduan atera dira hamaika istorio memoriaren kamaratik eta apurka-apurka urtzen hasi dira... eta konturatzerako, ekuazioko ezezagunak korapilatu zaizkit, berriz ere.