arantza
Lanbro artean esnatu naiz, norbaitek jipoitu banindu bezala, eta eszeptikotasunez blai sentitu dut neure burua.
Isilik eta geldo datorren tanta bakoitzak uzten du arrastoa denboraren lozorro amaigabean.
Asmoen gisara bueltatu zaizkit: hau edo hura egingo genuela esan eta, bete gabeko arantzen modura.