Uste dut aje bortitz baten beste pasadizo batean Ruper kalean ikusi nueneko shocka ekartzen didazula gogora, bai behintzat zure siluetaren itzala gerturatzen ikusten dudan bakoitzean. Eta agian zertxobait fuerteagoa ere bai, lerro hauek idaztean gogoa zugan pausatzen baitzait oharkabean.

Baina ez okurritu nigana gehiegi hurbiltzen, ezezagunaren xarma zure etorrerarekin uxatzeko arrisku zentzugabean eror zaitezkeelako. Ez etorri gero niri kontu eske, ez nizula abisatu...